Lekcja Hiszpańskiego 2 co było nie tak, że nie sięgnę po dalsze części - recenzja !

 Tytuł: Lekcja Hiszpańskiego 2

Autor: Aleksandra Pakuła

Wydawnictwo: Muza

Przeszłość i przyszłość Adrianny już dawno została naznaczona przez jej byłego męża Jakuba. Mężczyzna uprzykrza kobiecie życie jak może, miażdżąc bezlitośnie jej pewność siebie i plany na normalne życie bez niego. Kiedy kobieta usiłuje z nim walczyć, ten wymierza jej kolejny cios usiłując odebrać jej opiekę na ich małoletnią córeczką. Między czasie Adrianna przeżywa w dalszym ciągu płomienną relację z Maksem, swoim kolegą z pracy.

"Nigdy więcej nie chcę być okładką, pragnę zostać interesującą i wartościową treścią, której okładka jest tylko dopełnieniem, a nie jedynym elementem, na który można zwrócić uwagę."

Sięgając po drugą część „Lekcji hiszpańskiego” miałam nadzieję, że autorka zaserwuje mi nieco lepszy ciąg dalszy historii, którą zapoczątkowała w pierwszej części. Ale....nic takiego się nie stało. Bardzo szybko powróciły do mnie niezbyt dobre wrażenia z czytania poprzedniej części. To wrażenie pogłębił fakt, iż wątek, który w założeniu miał być wiodącym w książce, został bardzo szybko zakończony, bez jakiegokolwiek ciekawego rozwinięcia. Co mnie mocno rozczarowało, ponieważ liczyłam, że w końcu dostanę coś dobrego w tej książce, a moja nadzieja na to została szybko pogrzebana, tak szybko, jak skoczył się ten wątek. A szkoda! Bo wątek nieprzewidywalnego byłego męża, zaczął przemawiać do mnie, jednak autorka szybko to zmieniła, skupiając się na powrót na nieco przewidywalnej i mdłej relacji głównej bohaterki z kolegą z pracy. Potencjał pomysłu na tę część książki został moim zdaniem niewykorzystany.
Pomimo fabuły, która do mnie nie przemawiała, dużym plusem są znacznie lepsze niż w pierwszej części opisy i dialogi. W końcu doczekałam się pod tym względem ciekawych i bardziej szczegółowych opisów, które w drugiej części pozwalały mi się wczuć w klimat książki.
Czy książka mi się podobała? Muszę przyznać, że średnio. Nie wzbudziła we mnie, chęci sięgnięcia po dalsze części, jeśli takie będą.  

Za książkę dziękuję wydawnictwu Muza