Chłodna recenzja książki „O pisaniu na chłodno" autorstwa Remigiusza Mroza

Tytuł: O pisaniu na chłodno

Autor: Remigiusz Mróz

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data premiery: 28 listopada 2018

Zastanawialiście się jak napisać dobrą książkę? To pytanie raczej można skierować do tych, którym marzy się wielka kariera pisarska. Albo czy ciekawi was jak to się dzieje, że niektórzy autorzy w ciągu roku wydają dużo książek? Mnie zawsze to ciekawiło, zwłaszcza jeśli chodzi o osobę Remigiusza Mroza.

Moja przygoda z książkami Remigiusza Mroza do tej pory była ograniczona jedynie do serii z Chyłką i półtoragodzinnego fragmentu audiobooka #hashtagu. Nie, żebym, nie lubiła autora, ale jestem zdania, że uwielbienie jakiegoś pisarza nie wiąże się z koniecznością przeczytania jego każdej książki. Skąd więc wzięła się u mnie książka Mroza o pisaniu? Ciekawość! Chciałam zobaczyć, co jeszcze może zaprezentować mi autor oprócz spraw kryminalnych. I co dostałam?

Zacznę może od tego, że moim zdaniem to nie jest książka, którą będzie w stanie przeczytać każdy. Myślę, że tę książkę do końca do czytają jedynie ci, którzy mają w planach napisanie książki, bo O pisaniu na chłodno, to książka właśnie o tym, jak stworzyć dobrą książkę.

Bardzo podobało mi się, to, że autor w książce zwraca się bezpośrednio do czytelnika, co daje możliwość poczucia bliższego kontaktu z autorem i lepszego zrozumienia, o czym czytamy w danym momencie.
Oprócz ciekawie opisanych procesów tworzenia, wydawania książki, autor przytacza niekiedy swoje wspomnienia, co nadaje książce jeszcze bardziej ekscytującej barwy.
Z mojego punktu widzenia, a jest to punkt widzenia osoby, która utknęła w niemocy twórczej nad książką, oceniam ją na 10/10, bo przeczytanie tej książki jest dla mnie pozytywną dawką energii do dalszego pisania.

Za książkę dziękuję

Zostać ring girl. Przedpremierowa recenzja książki Ring Girl autorstwa K. N. Haner

Tytuł: Ring Girl

Autor: K. N. Haner

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece

Data premiery: 3 lipca 2019

Eden jest córką byłego Mistrza Świata w boksie, jej świat kręci się wokół studiów i toksycznej relacji z kumplem Carterem. Życie dziewczyny zmienia w momencie, gdy nieoczekiwanie poznaje Logana, młodego dobrego boksera, który ma szansę zostać mistrzem. Jedna kłótnia bohaterki z ojcem sprawia, że zostaje odcięta od pieniędzy, które dotychczas dawał jej ojciec i jest zmuszona szukać pracy. Logan chcąc pomóc dziewczynie, proponuję jej, by ta została ring girl. W tym momencie jedna decyzja dziewczyny wywraca do góry nogami, cały jej świat.

*Ona - córka byłego Mistrza Świata w boksie

On - pretendent do tytułu”

Akcja i fabuła książki Ring Girl ma fajne umiarkowane tempo. Akcja rozwija w ciekawy sposób, a fabuła robi to jeszcze lepiej. Sporo jest nieoczekiwanych zwrotów akcji, co pozytywnie wpływa fabułę. Styl i język książki jest bardzo lekki i bogaty w opisy. Dialogi również są dobrze skonstruowane i ciekawe.

Postacie. Bohaterowie stworzeni przez autorkę są wyraziści, przynajmniej jeśli mowa o Eden i Loganie. Jednak niektórym np. Carterowi autorka trochę poskąpiła charakteru, przez co wg mnie nie odgrywał swojej roli w książce do końca.

Ring Girl to książka, która podobała mi się, mimo że ma tam swoje drobne minusy. Co prawda liczyłam, na to, że książka będzie też trochę bardziej rozwinięta, ponieważ po książkach Kasi Haner widać, że ma ona potencjał do tworzenia dłuższych, bardziej skomplikowanych wątków i ciekawych książek. Ring Girl to książka idealna na lato, szybko się ją czyta, wciąga i pozostawia po sobie niedosyt.

Za książkę dziękuję K. N. Haner

Oko Pustyni. Recenzja trzeciego tomu Tajemnicy Askiru

Tytuł: Oko Pustyni

Autor: Richard Schwartz

Seria: Tajemnica Askiru

Havald, Leandra, Zakora, a także pozostali członkowie drużyny trafiają do pustynnej krainy Besarajnu. Oprócz głównego celu, czyli znalezienia sojuszników, którzy mogli wesprzeć ich walce z Imperium Thalaku, muszą zmierzyć czoła z handlarzami niewolników, którzy porwali Leandrę. Sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje,, gdy wplątują się dodatkowo w walkę o tron.

Akcja trzeciego tomu Tajemnic Askiru toczy się intensywnie, co chwila się coś dzieje. Na pewno więc dlatego nie ma co narzekać na nudę. Fabuła również jest ciekawie rozwinięta. Nie ma jakiś szczególnych zmian pod względem postaci. Dalej są takie jak były od samego początku, czyli wyraziste. Może trochę autor poskąpił tym razem szczegółów opisów i nieco poważniejszego tonu nadal dialogom.

Sięgając po Oko Pustyni, byłam bardzo ciekawa jak potoczą się dalsze losy Havalda i jego współtowarzyszy. To była książka, na którą bardzo czekałam. Ogólnie książkę czytało mi się bardzo lekko i przyjemnie. Udało mi się przeczytać ją w jeden dzień i jestem nią oczarowana. Co prawda ciągnęłam się na dobre w nią po kilku rozdziałach, ale fajnie było znów znaleźć się w świecie stworzonym przez Richard’a Schwartz’a.

Poznaj przeznaczenie strażników gwiazd. Recenzja książki Przebudzeni autorstwa Colleen Houck

Tytuł: Przebudzeni

Tytuł oryginalny: Reawakened

Autor: Colleen Houck

Tłumaczenie: Andrzej Goździkowski

Seria: Strażnicy gwiazd, tom 1

Wydawnictwo: WE NEED YA

Data premiery: 16 stycznia 2019

Młodziutka Lilly Young ma prawie wszystko, oprócz uwagi rodziców, jednak robi wszystko, by byli z niej zadowoleni. Ubiera się nienagannie,uśmiecha, kiedy trzeba i chodzi na lunch z koleżankami, których tak naprawdę nie znosi. Jedynym miejscem, jakie daje jej ukojenie oprócz domu babi jest muzeum Metropolitan Museum of Art. To właśnie tam pewnego dnia jej życie przewraca się do góry nogami, gdy wpada na przebudzoną mumię egipskiego księcia Amona. Wbrew swojej woli musi pomóc księciu odnaleźć jego przebudzonych braci, a to nie jest takie łatwe, jak z początku się wydaje.

„Wieczność potrafi się dłużyć, gdy nie mamy czego wspominać”.(*¹)

Akcja książki od samego początku jest dość dynamiczna, wiele się dzieje już od samego początku.co prawda w pewnych momentach odrobię zwalnia i może się wydawać, że jedna scena ciągnie się w nieskończoność. Jednak za takim lekkim przynudzaniem, stoi czas fabuły, który z początku odrobinę się wlecze, przez fakt,że autorka sporo tego czasu poświęca na przedstawianie dokładnych reakcji głównej bohaterki na to, co się wokół niej dzieje. Jeśli już o fabule mowa, to ma ona dwa wątki. Wątek związany z podróżą głównej bohaterki oraz wątek przedstawiający relację między Lilly Young,a księciem Amonem. Styl i język, jakim posługuje się autorka jest dość potoczny, dzięki temu książkę czyta się bardzo lekko i szybko. Opisy wydarzeń czy też przedstawienie samej fabuły, jest bogate.. Autorka szczegółowo opisuje emocje głównej bohaterki, dzięki czemu można dokładnie poznać, jaka ona jest. Postacie Przebudzonych są bardzo intrygujące, każda posiada indywidualne cechy charakteru, co nadaje im dużej wyrazistości. Pozwala także na bliższe poznanie.

„Powiadają, że błądzić jest rzeczą ludzką, Amonie. To znak, że przypominasz nas, śmiertelników”. (*²)

Do czytania Przebudzonych podeszłam z wielką ciekawością. Już sam opis fabuły przedstawiony przez wydawnictwo zapraszał, ba! Nawet można powiedzieć wciągał do świata stworzonego przez Colleen Houck. Książkę pochłonęłam z zapartym tchem w ciągu jednego praktycznie dnia,bo przedstawiona historia ma w sobie ’to coś” co przyciąga, gdy się tylko przerwie jej czytanie, a poza tym jest bardzo lekka. Idealna do czytania w cieniu w wygodnym hamaku czy krześle. Ta książka to również ciekawe połączenie dwóch odległych od siebie epok współczesności oraz starożytnego Egiptu, a także starożytnych wierzeń. Widać przez to, że autorka posiada wystarczająca wiedzę, by przedstawić niektóre starożytne rytuały i opisuje jej w dość interesujący sposób.
Przebudzeni to książka warta przeczytania.

Za książkę dziękuję

Przypisy

*cytaty (*¹)i(*²) z książki Przebudzeni autorstwa Colleen Houck

Daj się zwieść urokowi oczu urocznych. Recenzja książki Oczy Uroczne autorstwa Marty Kisiel

Tytuł: Oczy Uroczne

Autor: Marta Kisiel

Seria: Dożywocie

Wydawnictwo: Uroboros

Data premiery: 13 marca 2019

Wiła Oda Kręciszewska sukcesywnie układa sobie życie w nowym miejscu. Ma pracę w lokalnej przychodni, a wieczory i czas wolny spędza z kozą, a raczej małym, sepleniącym czortem Bazylem i psem. Także jej przyjaźń z płanetnikiem Rochem, zmierza w kierunku czegoś większego. Jednak zbliżające się przesilenie zimowe niesie ze sobą grozę oraz przeszłość upomina się o uwagę. W tym samym czasie Bazyl znajduje nowego sprzymierzeńca w swoim małym czartowskim planie, który sprowadza na niego ciekawe przygody.

„Wszystko, co ujarzmiamy, prędzej czy później próbuje wyrwać się spod naszej kontroli…”(*¹)

Marta Kisiel bardzo powoli rozwija akcję i fabułę swojej książki, jednakże robi to w bardzo ciekawy sposób. Mimo wolnego tempa rozwoju sytuacji książkę czyta się bardzo szybko i lekko. Styl i język książki jest bardzo lekki. Ukłon w stronę autorki za to, że wada wymowy Bazyla, faktycznie brzmiała w jego wypowiedziach, przez co ta postać wydała mi się jeszcze ciekawsza.

Oczy Uroczne to druga książka Marty Kisiel, którą miałam okazję czytać i muszę przyznać, że coraz bardziej lubię tę autorkę. Urzekła mnie ona poczuciem humoru i sympatycznymi postaciami. Bardzo polubiłam postać małego czorta Bazyla, który jest bardzo ciekawie stworzoną postacią. Podoba mi się też prosta, jasna fabuła książki, która pisana jest przejrzystymi opisami i dobrze skonstruowanymi dialogami.
Oczy Uroczne jak najbardziej polecam.

Za książkę dziękuję:

Przypisy.

*cytaty z książki Oczy Uroczne