Zegarmistrzowie kłamią! - recenzja książki „Mechaniczny"

Tytuł: „Mechaniczny”

Autor: Ian Tregillis

Tłumaczenie: Bartosz Czartowski

Seria: Wojny Alchemiczne, tom 1

Wydawnictwo: SQN

Dość sporo czasu zwlekałam z zamówieniem serii Wojen alchemicznych, nie byłam pewna czy mi się spodobają. Zaryzykowałam.

„Plotka głosiła, że pośród skazanych na śmierć — prócz kwartetu papistowskich szpionów — znajduje się zbuntowany klakier. Żaden mechaniczny nie przepuściłby okazji, aby być świadkiem takiej egzekucji. O ile oczywiście plotki były prawdziwe."(*1)

Jax jest stworzonym przez zegarmistrzów i alchemików mechanicznym człowiekiem, zwanym klakierem. Ma on służyć ludziom, do wykonywania ich zachcianek i poleceń.

Klakiera poznajemy w momencie, gdy przygląda się on egzekucji i walczy z nałożonym przez jego właściciela - geas, poleceniami do wypełnienia, brak ich wypełnienia skutkował niewyobrażalnym bólem. Po egzekucji bohater udaje do pastora, od którego miał otrzymać list z referencjami swojego pana, ponieważ ten przeprowadza się wraz z rodziną do Nowego Amsterdamu. Oprócz listu służący otrzymuje tajemniczy przedmiot i misję do wykonania.

W powieści też pojawia się pewna wicehrabina, która sprowadza śmierć na ponad trzydzieścioro ludzi. O niej, pasterze i Jaxie więcej dowiecie się czytając książkę.

Mimo swoich obaw nie zawiodłam się ani na akcji, ani na fabule powieści. Akcja od początku wzbudza zaciekawienie i swoim stale rozwijającym się tempem wciąga w fabułę. Zastrzyku emocji dodają też, niektóre zdarzenia i zwroty o sto osiemdziesiąt stopni. Dzięki temu też bardzo dużo zyskuje fabuła.  W całej powieści są trzy wątki, prowadzone w bardzo poukładany i ciekawy sposób. Nie raz autor jednemu wątkowi poświęca cały rozdział, a nie raz w jednym umieszcza wszystkie wątki. Przy samym końcu następuje połączenie wątków w jeden, przeprowadzone jest z wielką precyzją, treść, jaka powstaje,  po połączeniu jest bardzo spójna, z tym, co działo się w samych wątkach. Postacie. Na pewno bardzo realistycznie przedstawioną postacią, jest główny bohater. Gdybym, nie miała opisu, że postać jest maszyną, to uznałabym, tę postać za ludzkiego bohatera, ponieważ opisy emocji czy reakcje, są perfekcyjnie dopracowane. Za dopracowaną postać, mogę uznać też postać wicehrabiny, bo też wyróżnia się na tle innych. Natomiast za mniej dopracowaną uważam postać pastora. Sama postać, jaki i wątek z nią związany, wydaje się naciągana. Dla mnie bardzo mało wnosi do powieści, bo praktycznie niczym się nie wyróżnia.

Dzięki szczegółowym opisom zdarzeń w świecie stworzonym przez autora, emocji bohaterów można przenieść się do świata, w którym żyją mechaniczni i nawiązać z bohaterami więź.

„Czuł ciężar wymuszonego posłuszeństwa ciągnący go w kierunku jednego miejsca, które mogło dać mu wytchnienie.

Na Bleecker Street.” (*²)

„Mechaniczny" jest powieścią mogę, która bardzo mi się spodobała, mimo wcześniejszych obaw. W świat klakierów, alchemików i szpiegów wyciągnęłam się do tego se, że poświęciłam noc na przeczytanie książki. Stworzone przez Tregillisa postacie i świat, w którym żyją, bardzo mi się spodobał. Napięcie budowane od początku książki sprawiło, że od razu rozbudziła się we mnie ciekawość i chęć sięgnięcia po drugi tom powieści. Bardzo też zaprzyjaźniłam się z głównym bohaterem, z podekscytowaniem śledziłam jego drogę w książce. Do gustu przypadła mi też, okładka książki.

Polecam?

Oczywiście, że tak. Powieść „Mechaniczny" porywa czytelnika w niesamowity świat, w którym żyją mechaniczni i ludzie.

Za książkę dziękuję wydawnictwu SQN i portalowi CzytamPierwszy.

Przypisy.

*cytaty wybrane z książki „Mechaniczny”

**cytat (*¹) Rozdział 1, strona, 9

***cytat (*²) Koniec rozdziału 16