Tytuł: „Czarny Wygon. Bisy ll”
Autor: Stefan Darda
Seria: Czarny Wygon, tom 4
Wydawnictwo: Videograf
Ze smutkiem rozpoczęłam lekturę ostatniej części Czarnego Wygonu. Sięgnięcie po nią zajęło mi trochę czasu, jednak z wielką ciekawością czytałam kolejne kartki. Nie mogąc doczekać tego, jak zakończy się cała historia stworzona przez Stefana Dardę.
Starcie Witka z Czarnym i księdzem Dobrowolskim wkracza na ostatnią prostą. Bohater ma przed sobą niełatwe zadanie, ponieważ nad Bliżowem pojawia się widmo podobnej klątwy, która pogrążyła Starzyznę i jej mieszkańców. Dodatkowo jego największy przyjaciel w dalszym ciągu tkwi na Czarnym Wygonie, a musi on jeszcze uratować porwanego przez upiory synka Teresy.
Akcja i fabuła
Od samego początku Darda nie zostawia chwili wytchnienia, akcja jeszcze bardziej nabiera tempa, niż w poprzednich częściach. Chociaż "Co za dużo, to nie zdrowo", kontynuowany wątek ratowania Adama wydaje mi się być w tej części wystarczający, by doprowadzić nas do końca książki, jednak niektóre, zawarte w tej części krótkie epizody, bądź postacie, które pojawiają się dosłownie znikąd są dla mnie niepotrzebne.
Starcie Witka z Czarnym i księdzem Dobrowolskim wkracza na ostatnią prostą. Bohater ma przed sobą niełatwe zadanie, ponieważ nad Bliżowem pojawia się widmo podobnej klątwy, która pogrążyła Starzyznę i jej mieszkańców. Dodatkowo jego największy przyjaciel w dalszym ciągu tkwi na Czarnym Wygonie, a musi on jeszcze uratować porwanego przez upiory synka Teresy.
Akcja i fabuła
Od samego początku Darda nie zostawia chwili wytchnienia, akcja jeszcze bardziej nabiera tempa, niż w poprzednich częściach. Chociaż "Co za dużo, to nie zdrowo", kontynuowany wątek ratowania Adama wydaje mi się być w tej części wystarczający, by doprowadzić nas do końca książki, jednak niektóre, zawarte w tej części krótkie epizody, bądź postacie, które pojawiają się dosłownie znikąd są dla mnie niepotrzebne.
“-Gdyby można przeprowadzić dowód na istnienie Boga, to wiara w niego przestałaby być jakąkolwiek wartością.”
Z trudem żegnałam się z Czarnym Wygonem, ponieważ pokochałam tę serię. A czwarty tom podobał mi się najbardziej, mimo że czytałam go po trochu. Pomimo, że nie podobało mi się zepchnięcie księdza Dobrowolskiego do postaci parobka Bobowicza , bo liczyłam, że Darda bardziej doceni jego postać lub bardziej ją rozbuduje, to autor zdobył moje serce.Druga część Bisów i jednocześnie ostatnia część przygód Witka na Roztoczu jest wisienką na torcie. Wzbudza też chęć udania się w miejsca, w których rozgrywa się akcja powieści. Owiewa te miejsca nutką dreszczyku i ciekawości.
Ta ostatnia część na pewno zachwyci, tych, którzy pokochali serię o Czarnym Wygonie.
Ta ostatnia część na pewno zachwyci, tych, którzy pokochali serię o Czarnym Wygonie.
Całą serię oceniam na mocne 8.
Za książkę dziękuję wydawnictwu
Przypisy.
*cytat z strony lubimyczytac.pl
**zdjęcie Molik Książkowy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz